Artykuł ten odnosi się do kolapsu grawitacyjnego w czwartym wymiarze liniowym. Jeżeli szukasz informacji o kolapsie grawitacyjnym to znajdziesz je na wikipedii.
W artykule tym posługujemy się pojęciem długości Plancka zakładając, że pod tym hasłem umieścimy założenie, że czarna dziura to taki sam Wszechświat w którym powstała, tyle że zbudowany z fundamentalnych cząstek o nieporównywalnie mniejszych rozmiarach.
Kolaps grawitacyjny w czwartym wymiarze liniowym redukuje długość Plancka do wartości obowiązującej w danym wszechświecie, a co za tym idzie, do zwiększenia gęstości zapadającej się masy wszechświata/czarnej dziury. Długość Plancka w czarnej dziurze jest najmniejsza w chwili utworzenia tejże czarnej dziury, a potem cały czas rośnie, a rośnie systematycznie dlatego, gdyż na każdą czarną dziurę/wszechświat cały czas opada materia zwykła, a dokładniej plazma kwarkowo-gluonowa utworzona z ciemnej materii macierzystej czarnej dziury. Plazma opada w dysku akrecyjnym zlokalizowanym we Wszechświecie w którym powstała czarna dziura.
Oprócz redukcji długości Plancka w nowym wszechświecie/czarnej dziurze następuje zmniejszenie wartości stałych wynikających ze zmniejszenia długości Plancka. Tych danych nigdy nie będzie można sprawdzić ponieważ horyzont zdarzeń rozdziela skutecznie obydwa wszechświaty.
Średnia gęstość masy wewnątrz czarnej dziury/wszechświata/promienia Schwarzschilda wynosi:
- G - stała grawitacji
- M - masa obiektu
- c - prędkość światła
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz